- vurub-yıxan
- прил. бедовый, драчливый. Vurub-yıxan oğlan бедовый парень
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
vurub-yıxan — sif. Azğın, qudurğan; şuluqçu, dəcəl, zərər verən (bəzən qoçaq, qorxmaz mənasında da işlənir). Teymur ağa həm məşhur kefçi, həm də nüfuzlu və vurub yıxan cavanlardan idi. M. S. O.. Səfər doğrudan da qızların xoşuna gələnlərdən deyildi. Fəqir,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qol — 1. is. 1. İnsan bədəninin, çiynin başından barmaqların ucuna qədər olan iki üzvündən hər biri. Sağ, sol qol. Qolunu qaldırmaq. – İzzət Əhmədin qolundan yapışıb gətirib oturtdu palaz üstə ki, oğlan rahatlansın. C. M.. <Telli> sol biləyini… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yıxmaq — f. 1. İtələyib, vurub, yaxud bərk toxunub yerə salmaq, yerə düşürtmək, yerə vurmaq; aşırmaq. Öküzü nallamaq üçün yerə yıxdılar. Külək adamı yıxır. // Üzərindən atmaq, yerə salmaq, devirmək, yerə vurmaq. Uşağı at yıxdı. 2. Yanı üstə qoymaq. 3.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti